Click Play to Listen:
Download the MP3: (High Quality)
Download the MP3: (32k Quality)
Mazhar, the guest of this episode of Iranican Live, claims that what we know of the Iranian culture is mostly religion, namely Islam. The question is, if we remove all Islamic influences out of what we know of the Iranian Culture, what is left of it and how much of it are we living by? What is left besides speaking Persian, eating Ghormeh Sabzi, jumping over the fire on Chahar Shanbeh Soori, and celebrating Norouz, and how do these and other non-Islamic factors influence how we live our life? Comment us your thoughts below, and take the vote on the right on what the most influential factor of your identity has been. This discussion will surely be continued on a future show.
27 comments
مهمان برنامتون خيلی آدم بی منطقی بود! مثلاً می فرمودند آهنگ بی معنی بود چون من به کلامش گوش ندادم!!
به نظر من اين مهمون شما بحث رو فقط به بيراهه مي بُرد٠ به جاي اينكه بگه چرا بنظرش هويت رو دين ميسازه، همش ميخواد غير مستقيم بگه كه آدمهاي بي دين اصلا هويت ندارند!
این خیلی با حال بود بابا ….اونوقت این آقا اون دسته از دین دارا که پدر بقیه رو دارن در میارن تو کدوم گروه گذاشتن؟ اونا که دینو نفهمیدن لابد….
منم پیش ذهن دارم ولی ایشون هم مثل همه هم مسلکانش سفسطه گر حرص درار بود
این مهمان عزیز آدم رو یاد شیخهای تلویزیون جمهوری اسلامی می انداخت مطمدنین برنامه امریکا ضبط شده و این دوست عزیز دانشجوی اونجاست.
از دید ایشون قبول نداشتن اسلام مساوی است با درست نفهمیدن……
I didnt agree with what your religious guest was saying. But I think
Pantea was not being polite with him. I think no matter what the opinion
of somebody is, they deserve respect. Of course he was overly confident
about what he was saying, but he was polite and gentle. I think if you’re
gonna interview someone, tolerate his/her opininon and if he/she is not teasing you, then you should not tease him as well. I personally felt bad when Pantea was teasing him with the arab cuisine thing. Afterall, he accepted your invitation, despite probably knowing that you guys disgree with his ideas. I stress again, that I did not agree with a word of what he was saying, but I didnt like the way he was agressively treated by one of you guys as well. Interveiwing has its own culture afterall.
مهمان برنامه باید بره هم صحیت با احمدی نژاد بشه با هم همدیگه حالشو ببرن
http://www.bia2.com/video/Iman-Sani/Iran/
Though the guest seemed to be a very biased person, he was very polite and knew how to respect the others. But the thing he didn’t know was how to express himself and that was the reason he received attacks from the others. The problem was that though the rest were more logical than him, they didnt treat him well. Pantea seemed to only trying proving him wrong other than focusing on expressing her own opinions, something that the the guest well maintained throughout the discussion.
Unfortunately, more than half of the show was off-topic. The discussion should’ve revolved around the MOST contributing factor to one’s identity and NOT THE ABSOLUTE victory of religion over nationality or vice versa.
Also, no clear distinctions were made between lifestyle, identity, culture…These are very essentially different concepts.
چرا انگلیسی و فارسی رو قاطی می کنین؟ مسخره ها. عین ادم یا فارسی حرف بزنین یا انگلیسی. میلیون تومن هاهاها جوادها. می خواین بگین انگلیسی هم بلدین جوادها؟
chera az ye adame vabaste va mamoore jomhooriye eslami khastin ke biyad baratoon harf bezane?
malome ke in yaroo jasoose mollahas va ye bahse mankeghi ro be safsate mikeshoone, behesh begin bi roo dar vaysi bege arabam va jado abadamam ba irooni ha bade, cheshme didane farhange irooni ro nadaram ke in oghiyanoose bozorge farhango tamadon har barbari ro ke behesh hamle mikone dar amvaje khodesh ghargh mikone, age farhange eslami mlkhay, pasho boro arabestan, be ghole ferdosi bozorg , shire shotor bokhor va soosmaro az sobh ta shab ham dola rast sho ta akhresh ham beri oon donya va khoda bendazatet too baghale ye hoori, in ham az farhang eslami, mobarakeshoon bashe.
My big question about this discussion is that what is the point? It’s as if you are talking about a new born baby and trying to figure who does she look like more. What difference does it make? Can you separate the generations and genes? Of course not. So what if for example we learned to help others in need (if that’s part of who we are) from religion or from a story we read? Can you find the root of who you are (read behaviors, realtionships, meaning in life, or anything else that I can’t think of)? Is your decision to change a certain behavior based on its roots? For example if pizza were invented in Taiwan, you wouldn’t eat it?
We have some characteristics in common and that’s how you are called an Iranian/Engineer/Artist/Muslim/Jew/… and you are always a combination of all these. You can choose to separate yourself from any of these as much as you can identify that characteristc; but can you really? You can choose not to celebrate Nowrooz but celebrate Christmas, right? But these don’t define you. These are just one day in a whole year and you don’t live the other 364 days for this particular day. I may not be very clear in what I am trying to say, but that’s OK; you were not either. I think you may want to choose more specific topic. This kind of topics are way to difficult to crack in one hour especially when we are not expert and we just ask for ideas and opinions. Do we know any of the facts? Do we know that respecting elders is an Islamic tradition or an oriental/Iranian one? I don’t think we are experts in culture and one major example is that half way through the show we just give a definition of what “identity” and “culture” is and then vote and accept the definition and move on. That was a funny moment in the show. In any case in my view it doesn’t matter what the root is as long you think it’s a value.
Years ago even in this country a neighborhood was a community of people who actually knew each other and care for each other. The cultures is changed. The baby you are trying to figure out who she looks like, is changing every single moment. It’s dynamic and even finding the parents may be proven to be a difficult task.
Another example is food. What difference does it make if Baglava is first made in Turkey or Greece or USA? Remeber the saying: suppose your father is a scholar, what’s your share of his knowledge? “Geeram pedare to bood fazel, az elme pedar to ra che hasel?”
The last point I want to make is that a listener says those people where not civlized because they eat a certain kind of animal. I am suprised that someone who lives here say that; given that we have seen people eat differnt things here. Just say to someone that we eat sheep brain and stomach and …; can you guess the reaction?
Reza
همه ما باختهایم تا پای درختان دوزخ
قبلا خوب مینوشتم اماحالا مغزم پر از سفیدیه
وبلاگتون رو تصادفی دیدم اما چرا از زبون انار حرف میزنی
به نظر میاد انار نباشی
میدونی انار بودن یه شانسه
When questions of identity get asked in a radio show, you know there could be trouble! After all, identity ends up being a very personal choice, and we as Iranians living in the United States don’t yet have a cohesive community that helps shape our identity. Instead, we have jumbles of Iranian communities that can’t even agree with each other on some basic historical facts!
I think this show should have focused on culture rather than identity, and asked the question of how much of the culture most of us are living has religious influence? Perhaps in our upcoming shows we can open up the discussion again.
@reza: I totally agree with your point that having the answer of where our identity came from doesn’t necessarily answer the question of who we are now and how we live our lives in the future. I’m sure if I was born as an American in the United States, if I got exposed to Ghormeh Sabzi by a fellow friend, I would love it and would want to have more of it! Similarly, values that we pick up from our parents, our environment, and our peers don’t require us to be affiliated with the group that espoused the idea, but rather that we understand that agree with that value.
I want to thank you all for your comments on this show! Your viewpoints and feedback give us a better sense of who we are as a community. (And sometimes we see that its not necessarily all good in our community, especially given light of the racist, anti-Arab remarks some have said here and on the show)
ZEiman out!
هویت ما متاسفانه هم تحت تاثیر حمله‌ی اعراب و دین اسلامه و هم تحت تاثیر فرهنگی که خودمون قبل و بعد از اسلام داشتیم و داریم و ربطی به اسلام نداره. در واقع هویت همه‌ی مردم توی هر کشور و فرهنگی که نگاه کنیم رو نمیشه فقط وابسته به یک یا دو المان مشخص دونست. به همین دلیل به نظرم برنامه‌تون از پایه غلط بود.
گذشته از این موضوع، مهمون مذهبی‌تون خیلی سفسطه میکرد و اعصاب آدم رو به هم می‌ریخت. مثل احمدی‌تژاد حرف می‌زد.
1.
به این آقا توصیه می کنم.فیلم مستند شکوه تخت جمشید رو ببینند .فراموش نکنید این فیلم کار دشمن نیست و از وزارت ارشاد مجوز دارد
2.
اوستا کتاب مذهبي زرتشتيان و از كهن ترين آثار ادبي و مذهبي ايرانيان است ، در زمان هخامنشيان دو نسخه رسمي از اوستا موجود بوده كه يكي را اسكندر ضمن آتش زدن كاخ هاي سلطنتي پارس سوزاند و نسخه ديگر به دست يوناني ها افتاد و آنان پس از استفاده از قسمت هاي علمي آن كه به نجوم و پزشكي و موسيقي و امثال اين ها مربوط مي شد ، آن را سوزاندند. كهن ترين قسمت اوستا گاتها است كه از خود زرتشت است ، و هنگام نيايش اهورامزدا آن را به آهنگ و آواز مي خواندند و اين قديمي ترين ميراث مدون ما ، در شعر و موسيقي است.
هم چنين در زمينه اجراي موسيقي و آواز مي توان به اين نكته اشاره نمود كه در ايران باستان هر يك از روزهاي ماه نامي خاص داشت كه به اسامي فرشتگان بود و روز شانزدهم ماه هفتم سال به نام (مهر) بود و دراين روز جشن بزرگي برپا مي داشتند ، كه پس از نوروز بزرگترين جشن ايرانيان بود ، اين جشن شش روز طول مي كشيد و به روز بيست و يك كه آن را (رام روز) مي ناميدند ختم مي شد. آغاز مهرگان را مهرگان عام مي گفتند و روز انجام آنرا مهرگان خاص مي ناميدند. مراسم جشن مهرگان در دوره ساسانيان كه سخت پايبند مذهب و دستورات كتاب مقدس زرتشت (اوستا) بودند به بهترين وجه و با شكوه تمام انجام مي شد. در اين دوره سرايندگان موظف بودند كه براي هر روز آهنگي نو بسازند و با سرودن شاعران در آميزند و بنوازند و بخوانند و هر يك از اين نغمه ها به نام همان روز ناميده مي شد. >> مهرگان بزرگ <> مهرگان خردك << كه نام دو لحن از موسيقي قديمي و اصيل ايراني است از يادگارهاي آن دوره است.بعيد نسيت كه “مقام مهرگاني” بعد ها به “مهرباني” تغيير نام داده باشد و اكنون لحني به نام “مهرباني” در دستگاه ماهور و همان آهنگ با مختصر تغيير حالتي به نام هاي “چهارپاره” و “چهارباغ” در ابوعطاي شور متداول است.
حكيم نظامي گنجوي در خسرو و شيرين ميان سي و يك لحن باربد ، لحن دوازدهم را “مهرگاني” نام برده است و گويد:
چو نو كردي نواي “مهرگاني”
ببردي هوش خلق از مهرباني
ساسانيان و شعر و موسيقي در دوره آنان
تمدن و فرهنگ اين دوره آخرين تجلي تمدن و صنعت و هنر كهن ايران و مكمل تمدن هخامنشي بود . بنابر مدارك موجود جشن هاي علمي و فرهنگي و هنري عهد ساسانيان به مراتب بيش از ادوار قبل بود ، از جمله جنبش علمي هنري كه از زمان انوشيروان به منتهاي درجه خود رسيد و هنر موسيقي كه از زمان اردشير بابكان مورد حمايت و توجه قرار گرفته بود و در زمان بهرام گور و خسروپرويز رو به پيشرفت و ترقي نهاد.
براي اطلاع از چگونگي موسيقي در اين دوره بايد به ادبيات و ركن اساسي آن يعني شعر پرداخت كه در قديم شعر و موسيقي توام بوده است.
ازجمله آثار برجسته ادبي ساسانيان ، سرود ]كركوي[ با مزمون زير بوده :
شاها ، خدا يگانا – به آفرين شاهي
افــروخـتـــه بادا روشنـــايي
عالمگير باد هوش گرشاسب
همي پــــر است ازجـــــوش
نـــــوش كـــن ، مـــــي نوش
هميشه نيكي كن نيكوكارباش
كه ديـروز و ديشب گـــذشت
شاها ، خدا يگانا – به آفرين شاهي
از ديگر دلايلي كه مي تواند غناي فرهنگ و موسيقي دوره ساسانيان را به اثبات رساند گوشه هايي از دستگاه هاي موسيقي بوده كه اكنون نيز نواخته مي شود از جمله “خسرواني” ، “اورامن” و پهلوي .
و همچنين ماني دانشمند ايراني را ازموسيقي دانان نوشته اند ؛ اعتبار و اهميت موسيقي در عهد ساساني از آئين مزدك نيز نمودار است.
مزدك در اصول دين خود چنين آورده است كه : خداوند آسمان ها مانند پادشاهي بر تخت نشسته و چهار قوه يعني ( شعور – عقل – حافظه – شادي ) در پيش او ايستاده اند. قراردادن يكي از نيروهاي معنوي چهارگانه ، كه قوه شادي و نماينده موسيقي است در رديف سه قوه ديگر دليل بر اهميت موسيقي نزد ايرانيان آن دوره است .
هنر موسيقي در روزگار ساساني تا آنجا رشد يافت كه علاوه بر آوازها كه داراي اسمي ويژه بودند ؛ ترانه هاي ضربي كه براي آنها شعر ساخته نشده بود نيز نامي داشتند، مانند پيش درآمد هاي امروزي.
موسيقي دانان عصر ساسانيان
از جمله موسيقي دانان معروف زمان خسروپرويز مي توان “باربد” ، “نكيسا” ، “بامشاد” ، “رامتين” ، “آزاد وار چنگي” و “كوسان نواگير” را نام برد.
باربد : از موسيقي دانان و نوازندگان بنام و از بزرگترين آهنگ سازان عهد خسروپرويز بود كه بسياري از الحان و نواهاي موسيقي را كه هنوز بعضي ار آن ها با همان نام در رديف دستگاه هاي موسيقي كنوني ما باقي مانده است از ساخته ها و پرداخته هاي او مي دانند و برخي اختراع “مقامات” را به او نسبت مي دهند ؛ يكي از زيباترين نغماتي را كه به او نسبت مي دهند و به يادگار مانده قسمت هايي از نغمه ” خسرواني ” مي باشد.
نكيسا : از موسيقي دانان عهد ساساني و از چنگ نوازان و خوانندگان دربار خسروپرويزبود .
نظامي مي گويد :
نكيـــسا نام ، مردي بود چنــــــگي
نديــم خاص خســـرو بي درنــــگي
از او خوش گوتري در لحن و آواز
نديد اين چنگ پشت ارغنـــون ساز
چنــان مي ساخت او الحان موزون
كه زهره چرخ مي زد گرد گردون
آزاد وار چنگي : از زنان معروف موسيقي دان عهد بهرام گور بوده كه در نواختن چنگ شهرت داشت.
كوسان نواگر: از مردان مشهور موسيقي و نوازنده ني بوده است.
در پايان این قسمت اشاره به نكات زير را لازم و ضروري ديدم :
وقتي اعراب در قرن 7 ميلادي ، ايران را فتح كردند چون باديه نشين بودند از خود صنعتي نداشتند( مگر اين كه به زعم مهمان برنامه زبان شگفت انگيز آن ها؟!! را صنعت محسوب كنيم) ؛ به اين جهت صنايع و فرهنگ ايران بر آن ها مستولي شد و هنگامي كه اروپا در قرون تاريكي خوابيده بود ، علوم و صنايع اسلامي نيمي از جهان رامنورساخت
****ليكن منبع اصلي و سرچشمه نور ايران بود ****.
دليل اين مدعا اين كه يكي از محققان بزرگ اروپائي به نام كرويه مي گويد : اگر يك نفر خارجي را رخصت اظهار نظر باشد ، بايد گفت كه ايران حق بزرگي بر گردن بشريت دارد ، زيرا به شهادت تاريخ ، ايران با فرهنگ نيرومند و طريقي كه در طي قرون به وجود آورده ، وسيله تفاهم و توافق و هماهنگي را در ميان ملل ايجاد نموده است.
دراثر افكار ، اشعار و موسيقي ايران نژاد هاي گوناگون داراي ايمان و عقيده مشترك شده اند و همچنين شعراي ايران جهاني را متمتع نموده اند.
گاهى به كتاب «نشان راز آميز» ـ نوشته: دكتر نصرت الله بختورتاش ـ انتشارات فروهرـ ۴۰۰ صفحه ـ ۲۵۰۰ تومان
فرهنگ ما آن درخت تنومند و بالنده اى است كه ريشه در ژرفاى زمين و زمان دارد و در برابر توفان ها ايستاده و خم نشده است. ايران با اين درخت گشن (۱) و بارآور خود بارها دچار خيره سرى ها و ويرانگرى ها شده و آفرينش هاى هنرى و فرهنگى گرانمايه ما به دست فرومايگانى به آوار «غارت» رفته است. ملتى كه بر سر در دانشگاه گندى شاپور در ۱۷۰۰ سال پيش از اين مى نويسد: «شمشيرهاى ما مرزها را مى گشايد و دانش و فرهنگ ما دلها و انديشه ها» ، چگونه مى تواند فرهنگ و روش زندگى خود را به دست فراموشى سپارد؟ گزافه نيست كه ايران را سرزمين چليپا(۲) بناميم.
در هرجاى اين سرزمين مقدس مى توان آن را ديد. هيچكس يك سويه حق ندارد آن را از آن خود و خاستگاه آن را در سرزمين خويش بداند، آرياها سزاوارترند و در ميان آنان ايرانيان و هنديان در رده نخست قرار دارند.
اگر اين نشانواره(۳) در بردارنده كيفيات آسمانى نبود، اين چنين در دل نمى نشست. اين نشانواره با اعتقاد و ايمان دينى سرشته، به معبد و مسجد راه يافته و جاودانه بر مهرابه نشسته وآنها را آراسته است.
نقشى كه گاه مظهر الوهيت، نماد خورشيد، فروغ بى پايان، نظم هستى، آتش، فراوانى، آذرخش و جاودانگى است.
نگاره اى كه آرياييان، مصريان، آشوريان كهن، بوميان آمريكا، بودائيان و مسيحيان به كار برده اند اما صاحب راستين آن آرياييان هستند.
چليپا، نگاره اى است بسيار كهنسال و چون نزد پيشينيان گونه اى نماد نيروهاى نهفته در طبيعت و نيروهاى آسمانى به شمار آمده در بيشتر سرزمين ها كه تمدن هاى باستانى را در بستر خود پرورش داده است يافت مى شود. پيشينيه آن را در ايران تا هزاره پنجم پيش از ميلاد مسيح (۷۰۰۰ سال پيش) در دست داريم.
چليپا چندهزار سال پيش از مسيح نماد مقدسى در كشورهاى جهان به ويژه نزد آرياييان بوده است.
شاهان آشور آن را به عنوان يك نماد دينى بر سينه مى آويختند و شاهان هخامنشى آرامگاه خود را چليپا گونه مى ساختند.
در كشورهاى اسلامى و به ويژه ايران با اين نگاره شبكه گسترده و پردامنه اى به نام «الله،محمد، على» ، مسجدها و نيايشگاهها را زيب و زينت بخشيده است.
اين نشانواره، نماد افزايش و فراوانى و داراى بار مغناطيسى مثبت است. مسيحيت كه پاره اى از دستورات دينى خود را «آيين مهر» گرفته، چليپا را نيز از آرياييان به وام گرفته است. نسل نو مسيحى نمى داند كه در روزگاران كهن، آرياها به هنگام نيايش پروردگار، رو به خورشيد چليپا را روبروى خود مى نهادند و نماد چرخ هستى اش مى دانستند.
آنچه در اين نوشتار مورد بررسى قرار مى گيرد، پژوهشى است درباره چليپا و چليپاى شكسته .
ميان چليپا و چليپاى شكسته با نگاره كه «صليب» يا «دار» است، تفاوت وجود دارد. دو نگاره نخست ريشه در پيش از تاريخ دارند، اما صليب يا دار مربوط به دورانهاى نزديك به اكنون هستند. در نگاره كه روميان با آن آدميان را مى آويختند و به چهارميخ مى كشيدند و مى كشتند، تنها دو پهلو برابر است و همانند انسانى است كه ايستاده و دستها را گشوده است.
نماد چليپا به اينگونه: نخستين بار در سرزمين خوزستان يافت شده و زمان آن نيز به ۵۰۰۰ سال پيش از ميلاد مسيح مى رسد و آشكار مى سازد كه ريشه اى كهن در ايران زمين دارد.
چليپا در بسيارى از نقاط ايران ديده شده است:
در مرودشت دو كيلومترى جنوب تخت جمشيد ظرف هاى سفالين منقوش به نگاره چليپا به چندين گونه بسيار ديدنى يافت شده است. در ميان ابزارهاى يافت شده در كاوش هاى لرستان، ابزارهاى مفرغينى است كه بيشتر وابسته به زين و برگ، لگام و افزارهاى جنگى است كه پيكره چليپا بر آنها ديده مى شود. در تپه «گيان» در جنوب نهاوند ، در «گليان» فسا دراستان فارس، در تپه «سيلك» كاشان، تپه «باكون» تخت جمشيد، در ديلمان، شوش، موسيان، در تپه «حصار» دامغان، در شهر سوخته سيستان ،در كلاردشت، در تپه «حسنلو» در جنوب غربى درياچه چيچست (اروميه) ، در ايلام، رودبار گيلان، در «گرمى» Germi دشت مغان، در كرمانشاه، در «جوين» گيلان، در كوه خواجه سيستان، در بيشاپور، در ويرانه هاى «قلعه يزدگرد» در كنار مرز كنونى ايران و عراق در نزديكى قصر شيرين در گچ برى هاى كاخ تيسفون،…
|||
پس از پيدايش دين اسلام، نماد چليپا و چليپاهاى شكسته كه هم از زيبايى برخوردار بود وهم رنگ دينى داشت و مقدس بود، فراموش نشد. چليپا در دوره اسلامى نيز كاربرد و زندگانى ديگرى آغاز كرد. ايرانيان خوش ذوق، نام بزرگان دين را با آرايه هاى دلنشين بر كاشيكارى هاى مساجد، استوار و ماندنى ساختند.
چليپا در هنر اسلامى، عنصرى كليدى بوده و رابط و پيوند دهنده نگاره هاى پيچيده به شمار آمده است از جمله در مسجد جامع اصفهان كه مربوط به سده اول هجرى بوده و بر روى يك آتشكده باستانى پايه گذارى شده است. بر همه جاى مسجد جامع اصفهان، نگاره هاى گوناگون و خوش ساخت از چليپا ديده مى شود. در آرامگاه «ميرنشانه» در بازار كاشان كه گنبدى مخروطى دارد، نام مقدس «على» به گونه چليپا نقش شده است.
گنبد قدمگاه نيشابور نيز، كاشيكارى هاى مزين به نگاره چليپا را برخود دارند. نقش چليپا بر گنبد علويان در شهر همدان خيابان باباطاهر كه روزگارى دبيرستان علوى بوده است، نيز ديده مى شود.در گچ برى هاى مسجد جامع نائين، در مسجد كبود و در قسمت گنبد آن كه تماماً كاشيكارى بوده نقش على (ع) رويت مى شود و در فضاى هر رديف كاشى، نقش چليپا با رنگ زرد بارها تكرار شده است.
در موزه «قم» كاشى هاى ستاره اى و چليپايى كه از امامزاده على بن جعفر قم به دست آمده نگهدارى مى شود. در زير نگاره يكى از كاشى ها، چليپايى كه تاريخ ۶۵۶ هجرى دارد ديده مى شود.
رفته رفته اين نگاره كه خود نماد يك رشته باورهاى كهن آريايى بود در دوره اسلامى با تلقى ويژه ايرانيان از خاندان پيامبر(ص) و به خصوص على(ع) بستگى پيدا كرده، درآميخت.
آنگاه هنرمندان و سازندگان و كاشيكاران ايرانى اين نگاره را بر درها و بر كاشى هاى مساجد و نيايشگاه ها به اينگونه در آوردند:
چليپا نشانگر نمودها و چهره هاى گوناگون پرتو خداوند است. همچنانكه خورشيد تيرگى ها را مى زدايد، نمودهاى گوناگون و پرشمار خداوند روشنى بخش چهارسوى جهان و جهان درون انسان است.
|||
در ايران پيش از «اشو زرتشت» تيره هاى آريايى عناصر چهارگانه: باد، خاك، آب و آتش را گرامى دانسته و آن را به وجود آورنده گيتى و گرداننده نظام هستى مى شمرده اند و با اعتقاد به اينكه از نزديكى و تركيب اين عناصر به نسبت معين، هستى شكل گرفته است، هر شاخه اين نشانه را جايگاه يكى از عناصر چهارگانه مى دانستند. عناصر چهارگانه هستى بخش، بر روى هم و با گردش و چرخش خود چرخ آفرينش را آهنگ مى دهد و نظام پرشكوه طبيعت را نگاهبانى مى كند.
در بهار، سبزه و شكوفه و گل و در پايان تابستان، ميوه و فرآورده هاى نيروبخش مى دهد. در خزان و زمستان، آب فراوان به تن سوخته زمين مى افشاند و از سوز سرما همه را نويد آتش مى دهد و بارها تكرار مى شود و اين تكرارها زندگى را مى سازد و مرگ را مى آفريند، نه تنها در انسان، بلكه در كل كائنات.
اين نگاره در بسيارى از فرهنگ ها و نقاط جهان ديده شده است: آشور كهن، مصر باستان، هند، يونان، چين، رم، جزيره كرت، آزتك ها، اين كارها ، …
هندوها چليپا را نمادى مقدس مى دانستند و آن را «سواستيكا» Suvastika مى نامند. سواستيكا واژه اى سانسكريت است به معناى «هستى نيك».
سواستيكا يكى از قديمى ترين و پيچيده ترين سمبل هاست. اين سمبل ماقبل تاريخ در آسيا و نيز پيش از آرياها در تمدن دره ايندوس (شبه قاره هند و پاكستان) به وفور يافت شده است.
گفته شده كه سواستيكا يك شكل قراردادى «انسان» است با دو دست و دوپا، اتحاد اصولى نر و ماده و مظهر حركت و سكون، تعادل و هماهنگى، نيروى گريز از مركز، خروج و بازگشت به مركز و آغاز و پايان…
چينى ها، سواستيكا (چليپاى شكسته) را تجمع علائم خوش اقبالى با ده هزار تأثير ، نماد بارورى و مظهر باران مى دانند. نزد آنان، سواستيكاى آبى مؤيد فضايل و بركات آسمانى، سواستيكاى قرمز نشان بركت قلب مقدس بودا، سواستيكاى سبز مظهر بركت ابدى در كشاورزى، سواستيكاى زرد نماد نيك فرجامى و سعادت ابدى، سواستيكاى راست گردان معرف YANG «يانگ» و چپ گردان معرف YIN «يين» است.
نزد مسلمانان ، سواستيكا به چهار جهت اصلى دلالت داشت. زير نظر داشتن فصول به وسيله فرشته ها كه هركدام در يك رأس چليپا قرار دارند: درجنوب«فرشته مرگ»، در شمال «فرشته زندگى» ، در مغرب «فرشته اى كه سرنوشت را ثبت مى كند» و در مشرق «فرشته منادى».
در «رم» سواستيكا سمبل «ژوپيتر» Jupiter و «پلوويوس» Pluvius است. نزد نژاد «سامى» سواستيكا همراه با ديگر مظاهر خورشيد به كار مى رفته است، همچنين در نظر آنان مظهر توليد مثل و نيروى بارورى زنان به شمار آمده است در ژاپن ،مظهر قلب بودا، خوش اقبالى و آرزوهاى خوب است. در ليتوانى، اين سمبل طلسم گونه بوده و مظهر خوش شانسى است و نام سانسكريتى آن را به كار مى برند. نزد يونانيان، نمودار «زئوس» الهه آسمان و «هلييوس» الهه خورشيد است و در پيكر تراشى هاى كوه «المپ» بر جامه «آپولون» نشانواره چليپا ديده شده است. در جزيره «كرت» KRETE ، كه از مراكز مهم تماس فرهنگى شرق و غرب است، علامت چليپا بر پيشانى گاو و ران الهه ها و روى مهرها نگاشته مى شد.
صليب سرخ:
انديشه به وجود آوردن صليب سرخ در ۲۴ ژوئن ۱۸۵۹ ميلادى در نبرد «سول فرينو» در مغز مردى به نام «هانرى دونان» راه يافت. دراين نبرد كه ميان فرانسه و اتريش رخ داد بر روى هم چهل هزار كشته و زخمى برجاى ماند. هانرى دونان پس از پايان تيراندازى ها به پهنه نبرد پاى گذاشت. از هر سو ناله بلند بود و زخمى ها كمك مى خواستند. او انديشيد، اگر نمى توانيم جنگ را از روى زمين برداريم، اما مى توانيم نيروى خود را در راه كاهش درد و رنج ناشى از آن به كار بريم. پس «سازمان كمك به مجروحين» را پايه گذارى كرد. مردم به يارى او شتافتند، انجمنى شامل يك حقوقدان، يك تيمسار ، دو پزشك و خودش تشكيل شد. اين انجمن پايه كميته بين المللى صليب سرخ شد.
در سال ۱۸۶۳ نمايندگان ۱۶ كشور اروپايى در ژنو گرد هم آمدند. در اين گردهمايى، پرچم و نشانه سازمان صليب سرخ انتخاب شد و مقرر گرديد اين نشانه به صورت پرچمى باشد كه در هر كجا افراشته شد، آنجا بى طرف و مورد احترام باشد. از آنجا كه كشور سوئيس در تشكيل اين گردهمايى پيشگام بود، نمايندگان حاضر در كميته، پرچم سوئيس را در نظر گرفتند چون پرچم سوئيس يك صليب سفيد روى پارچه سرخ بود، وارونه آن، يعنى صليب سرخ روى پارچه سفيد را براى پرچم اين بنياد پذيرفتند و بدين گونه پرچم صليب سرخ پيدا شد. اين نشانه، بار ديگر نماد راههاى نيك و سرچشمه نيكوكارى و راندن درد و رنج و غم از زندگانى انسان شد.
آدولف هيتلر:
هيتلر كه به برترى نژاد آريا باور داشت و آرياييان را مى ستود، اين نماد آريايى را به كار برد. هيتلر در جوانى به حزب ناسيونال سوسياليست كارگران آلمان پيوست. با قدرتمند تر شدن حزب، ميهن دوستان آلمانى بر آن شدند تا پرچمى براى حزب شان آماده كنند. هيتلر مسؤول انتخاب پرچم شد. او پارچه سرخى را كه در ميان آن دايره اى سفيد رنگ و درون دايره، چليپاى شكسته اى به رنگ سياه بود را به عنوان پرچم پيشنهاد كرد. با توانمندتر شدن نازيها، هيتلر به صدارت اعظمى و سپس به پيشوايى رسيد. «روزنبرگ» Rosenberg نظريه پرداز حزب نازى مى گفت: «… هنگامى كه نماد بيدارى، پرچمى با علامت زندگى كه همان صليب شكسته است، يگانه مذهب حاكم بر رايش ژرمنى شود، ساعت سعد آلمان فرا رسيده است». يكى از جرايد آلمان در همان سالها نوشت: «اين علامت خوشبختى را از ايران و هندوستان به آلمان برده اند».
پانوشت:
۱ – گشن: بارور – تنومند
۲ – چليپا: چليپ يا صليب
۳ – نشانواره: علامت – آرم
******************************
چیزی که باید اضافه کنم این که مهمان برنامه شما ادم بسیار بی اطلاع ،بی سوادی بودند که صرفا مثل رئیس جمهور محترم از اعتماد به نفس واهی شدیدی برخوردارند.بهتر است ایشان بعد از این هروقت خواستند گوهر افشانی کنند کمی به حروف الفبای سایر ملل و یا کلماتی که در زبانهای مختلف دنیا مبادله می شود توجه کنند.آیا صرف این که زبانی از کلمات زبان دیگر بیشتر استفاده کند نشان از ناتوانی مردم و دانش آن کشور است.اگر فرض کنیم استناد شما صحیح است و مثلا حافظ درلفافه های ادبی شعر نسروده و مسلمانی بی نظیر است و می و ساقی و ساغر از دید او همه اسلام و معنویات است آیا همین حافظ شعرهایش بیش از هر چیز بسته به استعداد ذاتی و سخت کوشی و طبع ادب پرور ایرانی و سایر زمینه ها من جمله زبان فارسی( که شما ان را دستاورد اسلام میدانید نه اعراب!!!)است.یعنی به زعم شما اگر در ایران در زمان حافظ به زبانی جز فارسی که برگرفته از تنها هنر اعراب بوده ،سخن گفته می شدحافظ دیگر قادر به سرودن شعر نبود!!
این خصوصیت زبان است که در مبادله بین فرهنگها و آدمها رشد میکند تکامل می یابد و وارسته میشد و بر سر این مسئله هیچ ملتی بر ملت دیگر منتی نداردو دانش و علم و هنر ان خطه را تنها و تنها مرتبط به زبان نمی بیند
که اگر اینطور بود به استنادكتاب «نشان راز آميز»که در بالا بخشهایی از آن اورده شد باید نازیسم را به ایرانی و ایران نسبت داد چون سمبل ان ریشه در ایران دارد؟؟؟!!!؟
من از تهیه کنندگان و گردانندگان برنامه تقاضا میکنم قبل از هر برنامه ای خصوصا با چنین محتویاتی با دستی پر وارد صحنه شوند تا این دوستان اشتباها فکر نکنند که توانستند دروغ را به جای واقعیت جا بزنند
Salaam Irani, I also listened to the radio show. Assuming all you said is correct (which you copied from other websites, so atleast give the corret link to them), what is your point? What is so glorious about Swastika that became the symbol of tyrany and genocide at the time of WWII by Hitler and the Nazis? Are you one of those that think Aryan race is the best? isn’t what Hitler propagated and miserably failed! Are you people out of your minds? what are you honestly trying to prove? No one denies our great Iranian history and tradition, I did not think the guest of the radio show was denying it either. I think what he was saying is that our current Iranian culture has been influenced greatly by the Islamic religion and traditions, which I also think is undeniable.
You should delve in to your thoughts and see how any of the things you copied in the comments above really constitute your identity! How is it part of your identity that many centuried ago a musician named Nakisa played an instrument at the court of a Persian king? what does that have to do with you and how important is that to you with respect with your identity? if you did not know that bunch of people played music very nicely, something would have been very different in your life?
Again, as an Iranian who is very proud of my culture, history and traditions, I still don’t see how these things that you said is in any way relevant to my identity.
Once I listened to Mr. Iraj Pezeshkzad’s talk and he started by telling a story about someone who congratulating him that “he got it right”. He went on and said that it’s so interesting that many people who read or watched “Daee jan Napeolon” think that actually think I really mean that “all our problems are rooted in England” (kar kare engelisiye cheshm chape). I think this is not really related to this show’s subject but hey it’s a hot discussion and let’s continue on.
I think we should stop blaming others for our problems. In many situations and unfortunately even in country related issues we blame others. Just look at how the current problem in our country is being labled.
One more thing that I recently heard from late Mr. Ahmad Shamloo (it was a sound recording so I am not very positive if it was really him). He was telling a funny story about us who live outside of Iran and how we use foriegn words when speaking farsi. He concluded “At least farsi as we know it survived many centuries of invasion and war and we can still read and understand what was written 1000 years ago. By not teaching our kids to read, speak and write farsi, WE are destroying the language that had survived”. Oh and please don’t even start listing many excuses that why parents can not teach their kids and don’t blame the situation in Iran. OK I know that this may not be an uncomfortable issue especially since in your show you guys speak farsi english mixture, but I think it was a good point.
Come to think of it, this was a very good show. Thanks guys.
As Garrison Keiller says:
“Be well, Do good work and Keep in touch.”
دوست “ایرانی” سلام،
ممنون از اطلاعاتی که دادی، به نکات بسیار خوبی اشاره کردی، که برای من بیشترش جدید بود و حتی با معلم موسیقی‌‌ام راجع بهش صحبت کردم و چندتا چیز جدید یاد گرفتم. ولی من اصلا فکر نمیکنم تمام این مسائلی که گفتی هیچ مغایرتی با حرفایی مهمان ما تو برنامه داشته باشه. ازینکه ایران قبل از اسلام تمدن بزرگی داشته شکی نیست، فقط بحث اینجاست که، همونطور که نوشته‌های شما راجع “چلیپا” هم میگن، اسلام رو ایرانیا وارد فرهنگ خودشون کردن و با فرهنگ خودشون ادقامش کردن که شد فرهنگ اسلامی ایران و در نهایت قسمت اعظمی از تمدن اسلامی رو شکل داد. هردو فرهنگ مکمل هم شدند، و بسیاری مثل خود من نظرشون اینه که خدمات ایران به اسلام حتی بیشتر بوده. پس اگر امروز بگیم فرهنگ ایرانی بیشتر از هر چیز تاثیر گرفته از فرهنگ اسلامی هست، که مهمان ما میگفت، حرف بیجایی نیست، و برعکسش هم کاملا درسته.
و اما در مورد تقاضای شما از تهیه کننده‌ها باید بگم که به نظر من مهمان برنامهٔ ما با ۲ هدف اصلی (از نظر من) به برنامه آمد:
۱. باز کردن بحثی که همه بتونن توش نظرشون رو بدن، و ما بتونیم تبادل اطلاعات کنیم و از همدیگه نکات جدید یاد بگیریم (که به این هدف همونطور که تو این بلاگ کاملا مشخصه رسیدیم)
۲. دوم اینکه یاد بگیریم که به نظرات و عقاید دیگران مخصوصاً عقاید مخالف خودمون احترام بگذاریم و بتونیم در کنار کسی که عقایدش متفاوت و حتی کاملا ضد ما هست هنوز بشینیم و دوستانه گفتگو کنیم (که این مورد یک هدف بسیار طولانی مدت هست، و متاسفانه بعضی از نوشته‌های بالا نشون میده که ما ایرانیا از این قدرت تحمل هنوز خیلی دوریم، و از همه بدتر اینکه خودمون در اکثر موارد اینو نمیدونیم و چه راحت از کلمهٔ دموکراسی استفاده میکنیم بدون اینکه به حقیقتش پی برده باشیم! امیدوارم که بتونیم یه روز واقعا مفهوم دموکراسی رو درک کنیم…)
با سپاس،
ایمان
کسانی که داعیه ایرانی بودن دارید حداقل کاری که می تونید بکنید اینه که یه بحث رو به زبان فارسی پیش ببرید. نه ملغمه ای از فارسی و انگلیسی
1.اسم کتاب به عنوان منبع اصلی برده شده.کمی خنده دار است که تصور کنید
بنده به تعمد از نام بردن سایتها طفره رفتم.بهر صورت با وجود افراد با هوشی
که از لغت اسرار آمیز و سری جستجو خبر دارند . پنهان کردن منبع برای یک آدم گمنام نه حقوق معنوی دارد نه مادی؟!.
2.هیچ جای متن آریاییها را بر دیگران برتری ندادم.اگر از هیتلر صحبت کردم
خواستم که اتفاقا منش زشت اورا مثال بزنم که آیا می توان این منش را به دلیل سمبل قدرت حاکم در زمان هیتلر به آریاییها ربط داد؟
3.در این که فرهنگ مردم ایران نه انی است که من از آن سخن گفته ام و نه آنی که شما می گویید شکی نیست.ملتی در پشت سر خود هزاران رخداد اقتصادی ،سیاسی ،تاریخی و جنگ و…را تجربه کرده.این ملت و فرهنگشان محصول داد و ستد این ملت در چندین نسل با این مسائل بوده و نمی توان خوبهایش را به اسلام نسبت داد بدها را به افراد و کسان دیگر(از اسم بردن به دلیل متهم شده به نژاد پرستی خودداری میکنم)و ملت امروز ما محصول آزادی و تفکر خودش نیست.سی سال اخیر این مردم حتی برای تحصیلات عالیه ناچار شدند خود رابه وجه دلخواه صاحب منصبان در بیاورند.چطور می شود درباره چنین ملتی با اطمینان گفت که اینها همین هستند که هستند؟این ملت دو برابر این زمان ،فرصت می خواهد تا هم خود را ترمیم کند و هم آنچه را می خواهد ،دنبال کند.نه آنچه که در خفقان و اجبار و باید و نباید و چنین و چنانها ،از خود بروز می دهد.
و جدا بی انصافی است که عده ای را در **محصورات و معذورات ومحذورات** قرار داد و
بعد ان عده را بر اساس تمام کمبودها تفسیر کرد.
4.روزگاری نه چندان دور در کشورهای اروپایی دین،فرمانروایی می کرد.از ان روزگار و از ان رسومات و تخدیرات دین چیزی باقی نمانده است.جز ادمهایی
که خوب و بدهای منطقی را در قالب دین رعایت می کنند .این زمان اگر چه نه به سرعت اما برای ایران نیز فرا خواهد رسید و بی شک فرزندان ما ،بمانند ما
فکر نخواهند کرد
5.ایمان عزیز من چندین بار برنامه شما رو گوش کردم.متاسفم مهمان شما
از ناحیه قدرت و همه چیز این است و لاغیر صحبت میکرد.ببینید من یک استادی داشتم که می گفت بحث کردن با ادمهایی که از ریشه با یک چیزی کاملا مخالفند بی معنی است .من این عقیده رو ندارم اما معتقدم آدمهایی که بحث میکنند تنها برای به چالش کشیدن طرف مقابل نه قانع کردنش
،حرف زدن بی فایده هست.چون ادم اگه موفق نشه مثلا راجع به دین تو رو به چالش بکشه دست اخر به رنگ جورابت گیر میده و به نحوه اعجاب انگیزی با اون تو را محکوم میکنه
با این حال با بند آخر حرفهات موافقم من هم تندروی کردم.
بر خلاف بسیاری از کسانی که نظر دادن من شخصا ایده فارسی انگلیسی حرف زدن رو دوست داشتم! فکر می کنم قرار نیست مثل دولتی ها از تهدید شدن زبان فارسی بترسیم خب اینم یه مدل جدید! نگران زبان فارسی هم نباشیم زبانیکه بعد از 1000 قابل فهم به این راحتی ها از بین نمی ره در عوض ما می تونیم یه کم از این ایزوله گی در بیایم و یه کم انگلیسی یاد بگیریم و بحث کنیم
در ضمن این مهمون شما به چه دلیل این همه فرصت حرف زدن پیدا می کرد و چرا کسی جواب حرفهای بی اساس ایشون رو نمی داد! کسی که فکر میکنه در کشورهای اسکاندیناوی ایرانی بسیار کم است (در حالیکه تنها در سوئد بیش از 55 هزار نفر ایرانی زندگی می کنند و دومین اقلیت این کشور حساب می شن) چطور می تونه در مورد تاریخ بدین قدمت نظر بده! در ضمن ایشون با اینکه احتمالا در جامعه امریکا بزرگ شدن ولی تمام و کمال پدرسالاری ایرانی و تو خودشون درونی کردن! دوست دارم نظر بقیه رو هم بدونم ایشون مدام در حرفهای خانم گوینده می پره یا از بالا و با خونسردی ایشون رو تحقیر می کنه
میدونم که این بحث مال مدتها پیشه اما من تازه گوش دادمش. خواستم فقط این رو بگم که نظرات مهمان برنامه نشات گرفته از اخلاق ایرانی ماست که فکر میکنیم اون چیزی که ما پیدا کردیم و داریم بهترین و درست ترینه و بقیه رو به چشم پایین تر نگاه کنیم. به نظر من اینها فقط محدود به این شخص خاص نمیشه. همه ما وقتی یک نظر اعلام میکنیم پاش وایمیستیم و اگر کسی حرف مخالف بزنه زود به مقابله بلند میشیم. نظر شخصی من به این جریان اینه که هویت هر شخصی رو اعتقادات اون شخص مشخص میکنه. این اعتقادات میتونه مذهبی یا ملی باشه. اما وقتی این اعتقاد باعث تعصب بشه و باعث بشه بخاطر دفاعش به هویت شخص دیگه ای لطمه بزنیم اونوقت اون هویت ضربه پذیر میشه و اونوقته که ما دست و پا میزنیم تا نگهش داریم. وقتی تعصب دینی ما باعث بشه دین یا بی دینی دیگران رو به چشم تحقیر نگاه کنیم و حتی به حرف اونها گوش ندیم، وقتی تعصب ملی ما باعث بشه به خودمون اجازه بدیم خودمون رو بالاترین ملت بدونیم و بهش افتخار کنیم، اونوقته که هویت ما زیر سئوال رفته
man khyli dir be barname shoma goosh dadam
vali baram jaleb bood va azaton moteshakrem
ini kea fekr konim mardome moghimea arabestan ya hamon arabha farhango be keshvare ma vared kardan
va ma irani ha ghabl az islam chizi nadashtim
hame midonan kea eshtebahe va age tarikhe arabo morede barsi gharar bedid motevajea mishid kea arab ha na emperatori dashtan na tamadone ghablea molaheziea
in matalabo mishea az ketabhaye Tarikhe tabari kea khodeshon neveshtan va manabea motabarea digar estekhraj kard .
bar aksea inkea mehman shoma tasavor mikard
in chizi kea be onvan Din Islam dar iran mishnansan
Malghamei az ayniha va tafakorat irani ghable islam va din islam mibashad
masalan sham roshan kardan dar dine islam manai nadarad va ma iraniha hastim kea atash ro moghadas midonim
hata marasemea ashora tasoa va sine zanihae imam hosein va hame on alamea kea dar on marasem be kar miravad rishei irani dard
kea mitavan be tarikhea mazhabe shiea rojoe kard va nahvea b vojod amadanesho motalea kard kea besiyar amozandast
va hezar mesalea digea kea mishea nam bord kea tedadesh kam nist
pas age kesi bekhad bege hoviyatesh rishea dini dare ya meli aval bayad in chiz ha ro daghigh tamiz bede ta hoviyate khodesho rishe yabi kone.
etefaghi kea alan dare arom arom to iran rokh midea va man besiyar khorsandam kea javanhae irani donbalea rishehashon migardan…